- MÜNKESİR
- (Kesir. den) İnkisar eden, kırılan, kırılmış, kırık. Gücenmi
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
münkesir — sf., esk., Ar. munkesir 1) Kırılmış, kırık 2) mec. Kırgın, gücenmiş … Çağatay Osmanlı Sözlük
münkesir — (A.) [ ﺮﺴﮑﻨﻡ ] kırık. ♦ münkesir olmak kırılmak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MÜNKESİR-ÜL KALB — Kalbi kırılmış. İncitilmiş, gücenmi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HATT-I MÜNKESİR — Geo: Kırık çizgi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TEHEŞŞÜM — Münkesir olmak, kırılmak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KEİB — Mahzun, hüzünlü, münkesir ve kötü halli olan kişi. (Müe: Keibe … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜNKESİREN — Kırgınlıkla. * Kırık olarak. Münkesir tarzda … Yeni Lügat Türkçe Sözlük